Met de nodige extra kerstcalorieën op heup en buik joeg ik ons gezin 'vredig' het huis uit voor een stevige wandeling door het bos. Ik dacht: fijn, even wat buitenlucht opsnuiven. "Wandelen?! Je bedoelt lopen...?!" Puber beschimpte dit totaal onzinnige idee niet alleen met woorden, ook non-verbaal liet zijn communicatie niets te raden over. Met afgezakte schouders en bijpassende oorwurm trok hij vol onwil sneakers en jas aan om vervolgens minstens zes meter voor me uit te sjokken. Met Spruit en echtgenoot zoals altijd ver achter me | echtgenoot houdt in de regel niet zo van tempo | vormden we maar een vreemde sliert op de bospaden. Gissen Het is flink gissen af en toe wat een Puber wil, en wat vooral niet. Een grom hier en een snauw daar maken het er niet duidelijker op. Wat dat betreft is Spruit makkelijker. Die geeft altijd luid en duidelijk zijn mening, ook wanneer ik er niet op zit te wachte...