What a World

Volledig verrast door weer een margedag van Spruit, gooide ik tijdig mijn laptop aan de kant om met hem wat leuks te doen en naar de kapper te gaan. We moesten even wachten op een bejaard echtpaar voor ons. Oma was wat eerder klaar en ging boodschappen doen. Opa kreeg orders om bij de kapper op haar te wachten, anders moest ze hem straks zoeken. Gezellig, dacht de oude baas, even kletsen met de klanten. "Is dat uw kind?" Ik nam een hap lucht om antwoord te geven, maar opa ging door met zijn praatje pot: "Of is het uw kleinkind?" Zo! Lummel. Die was tegen het zere been. Ik wenste hem in stilte staar aan beide ogen en moest de beleefdheid uit mijn tenen trekken. Zaadje Gelukkig kon ik even later | terecht! | aan zijn scherpte twijfelen toen hij aan mij vroeg of het vandaag woensdag was. "Woensdag, ja toch?" De opmerking van zijn vrouw om bij de kapper op haar te wachten, bekeek ik met terugwerkende kracht ook in een ander licht. Maar goed, het zaadje tw...

Een rustig middagje de stad in met het hele gezin is niet altijd de ultieme vorm van ontspanning. Gisteren deden wij weer eens een poging tot deze vorm van gezamenlijke gezelligheid. Allereerst waren Puber en Spruit 'not amused' vanwege de vertrektijd. Pal tijdens de lunch! Kliko & Co beklaagden zich vol drama over het gemis van een boterham | het gemor begon al op weg naar de tram | en in de stad moest er eerst geparkeerd worden om "iets te eten, want we hebben trek". De schijf van vijf opzij gekieperd, gooiden wij een vette rookworst bij ze naar binnen. Dit was een alternatief voor Spruit's voorstel (altijd vol goede ideeën, maar geen benul van geld) om eerst gezellig drie uur bij de Japanner aan te schuiven voor een vijf gangen sushi-lunch. Anyway, na deze food-upload kon er geshopt worden. Haast Het idee is dan dat we allemaal ergens kunnen kijken en dat je van een 13- en 11-jarige inmiddels zou mogen verwachten dat ze ook vijf minute...