What a World

Drie keer knipperen en  mijn woonkamer was getransformeerd naar quarantaineschool annex kantoorgebouw. Dat begon me een beetje op de zenuwen te werken. De ene Puber aan de keukentafel, de andere in de serre en ik als kop van jut er tussenin. Tikkend en ‘teamsend’ kreeg ik van de kleine Puber veel updates over zijn voortgang. Waar ik het nut niet van inzag, maar het bleek meestal wel de voorbode voor “Ik ga nu even ontspannen hoor”. De grote Puber werkt in de regel met meer discipline, maar zijn weerstand waaide niettemin toch ook mijn kant op. Gelukkig zoekt hij met enige regelmaat de hangmat op. Dat scheelt, maar ik besloot wel om naar de slaapkamer te verkassen.  Toveren Echtgenoot verkeert in een ongebruikelijke staat van ‘actief zijn’ (al 3 kasten ontruimd mensen!) en ik heb daar gelijk van geprofiteerd. Hatseflats! Stoel boven weg, zooi in een zak, bureautje gekocht en nog dezelfde avond had ik een minikantoortje tevoorschijn getoverd. Met uitzicht op het groen van de...

In de eerste indoor weken sloeg ik wat door. Geef ik eerlijk toe. Ik was als een malle aan het werk,  stuurde twee huiswerkmokkende Pubers aan en gooide het beddengoed nog maar een keer extra bij de was. Ik heb een Echtgenoot die normaliter vooral passief meekijkt naar deze ijver. Totdat hij ineens ook verzuchtte dat “het niks doen niet goed is voor een mens” en kasten ging opruimen. Schrikken hoor! Vanwege deze zeldzaamheid bood ik wel gelijk een helpende hand. Voordat je het weet, is zo’n oprisping weer weggezakt mensen. Ik weet niet hoe het jullie vergaat, maar mijn dagen hier in huis waren gevuld ‘to the max’. Kapitaal Een indoor dip kon niet uitblijven. En die kwam dus ook. Vorige week. De nieuwigheid was er nu wel af, qua inspiratie kwam de bodem in zicht en ik kreeg steeds meer last van kantoortuinheimwee. Gelukkig boden de Pubers afleiding. Zo zat ik dus tot over mijn oren in een bedrijfsplan voor economie waarbij de kleine Puber gaat handelen in het doorverkopen van hi...