Drie keer knipperen en mijn woonkamer was getransformeerd naar quarantaineschool annex kantoorgebouw. Dat begon me een beetje op de zenuwen te werken. De ene
Puber aan de keukentafel, de andere in de serre en ik als kop van jut er
tussenin. Tikkend en ‘teamsend’ kreeg ik van de kleine Puber veel updates
over zijn voortgang. Waar ik het nut niet van inzag, maar het bleek meestal wel
de voorbode voor “Ik ga nu even ontspannen hoor”. De grote Puber werkt in de
regel met meer discipline, maar zijn weerstand waaide niettemin toch ook mijn kant
op. Gelukkig zoekt hij met enige regelmaat de hangmat op. Dat scheelt, maar ik besloot wel om naar de slaapkamer te verkassen.
Toveren
Echtgenoot verkeert in een ongebruikelijke
staat van ‘actief zijn’ (al 3 kasten ontruimd mensen!) en ik heb daar gelijk van geprofiteerd. Hatseflats! Stoel
boven weg, zooi in een zak, bureautje gekocht en nog dezelfde avond had ik een
minikantoortje tevoorschijn getoverd. Met uitzicht op het groen van de buren en
het zonnetje dat al weken schijnt. Want even. Stel je voor dat het nu al de
zesde week op rij zou regenen. Dat je achter je corona-bureautje zit en naar
die natte treurnis buiten moet loeren. Ik zou gierend ongelukkig worden. Nu
kan ik tenminste af en toe een tuinsnuifpauze nemen.
Talk
Dat pauzeren is nog wel een dingetje trouwens. Ik heb drie
mannelijke exemplaren in huis die het idee van 'rust nemen' bovengemiddeld goed
onder de knie hebben. Bij mij ontbreekt dat stukje DNA. Want nee, ik snap niet waarom je
nog afval in een vuilnisemmer stopt als de klep toch al niet meer dicht kan. En
een Echtgenoot die zegt dat je dan “gewoon lekker moet gaan zitten”. En waarom ik
daar nou zo chagrijnig van werd? Wilden de Pubers weleens weten. Afijn, we
hadden een family talk nodig om de boel weer vlot te trekken. Het idee nu: ik
ga wat meer ontspannen en zij zetten wat vaker hun beste beentje voor. Vol
goede moed gingen ze vandaag samen een cake bakken. Flarden van gevloek dampten de
trap omhoog. Langer dan vijf minuten kón ik het niet negeren. Beneden bleek dat
de mixer het had begeven en het vette cakebeslag in de keuken was ontploft. Plus
een paar beste klodders op de bank. Hier was een tuinsnuifpauze niet afdoende.
Soms heb je gewoon wijn nodig. Nú! Proost.
Reacties
Een reactie posten