"Mam. Ik heb een idee." Zo worden acht van de tien vragen kordaat ingeleid door de jongste zoon. Gehard door ervaring kan ik in de meeste gevallen op voorhand al nee antwoorden, maar daar neemt hij geen genoegen (meer) mee. Een opgestoken hand maant: "Nee! Laat me eerst even uitpraten." Nou, hij had zo eens zitten denken. Puberzoon had toch een drukke week achter de rug. Met al die proefwerken enzo. 't Was me wat. Was het nou geen verschrikkelijk goed idee als we daarom dan pizza gingen eten. Ik aarzelde een nanoseconde en dus zette hij zijn betoog ferm door. Want, zo voegde hij er aan toe, zelf had hij natuurlijk ook een barre schoolweek achter de rug. Met een toets voor topo, sjongejonge! Waar hij, per slot van rekening, maar mooi een 10 voor gehaald had. Dit laatste uit de categorie bonusargumenten (altijd in ruime voorraad aanwezig). Pats! Nee, aan goede ideeën ontbreekt het hem niet. Naarmate hij ouder wordt, leert hij ze ook steeds...