"Eeeh, guys: waarom liggen er zes paar schoenen, twee paar slippers, drie paar voetbalschoenen én twee paar scheendekkers in de hal? Ruim eens op." Vol onbegrip slepen twee kinderen zich naar de hal. Spruit doet nog een heldhaftige poging tot logica met: Waarom moet ik het opruimen? Ik moet maandag toch weer voetballen! Zit wat in, maar dan is het hek helemaal van de dam. "Als je klaar bent met je huiswerk, graag je boeken in de kast, dank." "Die tas daar, ook opruimen please." Puber kent mijn tirades en pakt voortvarend de tas, dat moet gezegd. En verschuift deze vrij zinloos van de woonkamer naar de hal achter... "Er zitten spullen ín de tas, haal die er eerst even uit ja..." Man, man, man je moet ze ook alles vertellen.
Smetteloos
Met drie mannelijke exemplaren in huis is een smetteloos opgeruimde woning een illusie. Overal ligt wat en slingert iets. Ooit woonde ik goddelijk gelukkig op mezelf en waren mijn schaarse vierkante meters altijd schoon en onberispelijk. De rommel die er weleens lag, was van mezelf en dat irriteerde me niet. Ik hoefde met niemand te soebatten als ik op zaterdagochtend de geest kreeg om een muur te gaan sausen en aansluitend nog net voor sluitingstijd bijpassende accessoires ging aanschaffen. Innig tevreden aanschouwde ik daarna het resultaat van mijn creatieve oprispingen. Helemaal dolletjes werd het als ik om tien uur 's avonds besloot om 'alles om te gooien'. Kasten en bedstukken werden bruut uit elkaar getrokken, maar als alles om 1 uur 's nachts op een andere plek stond, kon ik van geluk niet slapen. Bijkomend voordeel van deze exercitie was dat ik - eenmaal alles van de kant - gelijk zwabber en sop er eens lekker door heen kon jagen.
Hoe anders is het in een huishouden waar schoonmaak- en opruimgenen bij 75% van het gezin jammerlijk afwezig zijn. Vrij spoedig nadat ik bij echtgenoot introk, diende Puber zich aan. Bezeten door hormonale ontsmettingsdrift moest alles beslist voor de bevalling schoon. Echtgenoot zag de bui al hangen. Zo vreesde hij een pittige verfklus van alle kozijnen; die hingen er wat grijzig bij. Gelukkig was daar zijn schoonmoeder die een heksenmengsel creëert van Ajax met ammoniak (helpt ook voortreffelijk bij verstopte neus). De kozijnen werden als bij toverslag weer wit en opgelucht streepte echtgenoot deze klus van de to-do-lijst. Dingen niet hoeven te doen, zijn veruit zijn favoriet en de kinderen trekken die lijn moeiteloos door. Ik heb ook niet echt ferm doorgezet. Van de week vroeg ik aan Puber om de vaatwasser in te ruimen. "Ja, ik weet toch niet hoe dat moet?" Bijna 13!, hoeveel tijd heb ik nog om dit te repareren? Laten we simpel beginnen: "De was mag ook ín de wasmand, je hoeft het er niet naast te gooien."
Na de nodige panne met onze auto in Nederland, diverse reparaties en dus een allerlaatste check bij de garage, reden wij op een zaterdagochtend goedgemutst richting Frankrijk. Dat was het idee althans, want na iets meer dan 200 kilometer gaf de auto er de brui aan. Iets met oliedruk dit keer. Verslagen stonden we in de verzengende hitte bij een Belgische vangrail. Onwetend nog van de marathon die we moesten afleggen om onze tocht voort te kunnen zetten. Een sleepdienst bracht ons naar een desolaat stukse België waar in de wijde omtrek de totale leegte ons bij de keel greep. Tegenover de garage zat alleen een frietkot en wij vroegen ons nog af waarom in hemelsnaam op deze verlaten plek. Het antwoord volgde; uuuuuuren later. Dus... Toen we nog steeds op dezelfde plek stonden. Beide Pubers hadden intussen natuurlijk trek en staken de weg over voor wat frituurvoer. Voor de liefhebbers: je kunt hier dus een frikandel van 35 centimeter bestellen. Hoe! Ranzig! Echtgenoot voerde intussen...
Hahaha! Hoe herkenbaar is dit! Met een huishouden met 4 mannen en een schoondochter die op huishoudelijk gebied blijkbaar mannelijke genen heeft is het in huize Van der Laaken haast een onmogelijke opgave om de boel schoon en netjes te houden. ��
BeantwoordenVerwijderenEn dan de dagelijkse vragen: mam: "waar zijn mijn oortjes" of "heb jij mij shirt al gewassen"? Die dan natuurlijk nog vies in een tas zit.�� Daarbij komt nu schoondochterlief die regelmatig haar make-up tasje of andere meiden spulletjes kwijt is. "Of wij misschien weten waar die zijn"? "Nee schat: wij hebben jouw spulletjes echt niet geleend". �� Zoals jij zegt: never a doll moment.
Hahaha! Hoe herkenbaar is dit! Met een huishouden met 4 mannen en een schoondochter die op huishoudelijk gebied blijkbaar mannelijke genen heeft is het in huize Van der Laaken haast een onmogelijke opgave om de boel schoon en netjes te houden. ��
BeantwoordenVerwijderenEn dan de dagelijkse vragen: mam: "waar zijn mijn oortjes" of "heb jij mij shirt al gewassen"? Die dan natuurlijk nog vies in een tas zit.�� Daarbij komt nu schoondochterlief die regelmatig haar make-up tasje of andere meiden spulletjes kwijt is. "Of wij misschien weten waar die zijn"? "Nee schat: wij hebben jouw spulletjes echt niet geleend". �� Zoals jij zegt: never a doll moment.
Oh gelukkig Ingrid, gedeelde smart :-)
BeantwoordenVerwijderen