Doorgaan naar hoofdcontent

Sabbatical...

De twee Pubers gaan dit schooljaar eindexamen doen. Tegelijk ja! Níemand die je vooraf vertelt wat je als ouder allemaal voor je kiezen krijgt. Ik had zelf beter over geboortespreiding moeten nadenken, maar dat is een koe in de kont kijken. Afijn, examens dus. Het lijkt gisteren dat ik ze bij de juf in groep 1 afleverde. Nu buigen ze zich over toetsen én hun toekomst. Waar studeren? En wat? Grote Puber kondigde alvast aan: “Als ik online moet gaan studeren aan de universiteit, dan neem ik eerst een sabbatical.” Sorry? Het idee van een tussenjaar is dat je een rugzak pakt en ophoepelt naar de andere kant van de wereld. Maar dat kan ook al niet door corona.

Schoolonderzoeken

Sowieso die hele corona: ze zijn het zat! Ik ook trouwens. We houden innig van elkaar, maar wat afstand op z’n tijd houdt de liefde toch gezelliger. Op elkaars lip gingen we de herfstvakantie in. Een week die de grote Puber gebruikte om te leren. Kleine Puber had ergens iets over een sabbatical voorbij horen komen en dacht: kom, dat is een goed plan voor de vakantie. Nou heb ik echt vooruitgang geboekt door me steeds minder met school te bemoeien, maar iets aan voorbereiding op de schoolonderzoeken leek me toch wenselijk. Wuivende hand: het was “allemaal onder controle”.

Start

Wiskunde. Gelijk een valse start. Verschrikkelijk moeilijk en iedereen had het slecht gemaakt. Het knappe is dat de kleine Puber nooit bij de pakken neer gaat zitten: "Je mag toch een toets opnieuw doen". No worries. Voor de andere toetsen sprokkelde hij wat kleine voldoendes hier en daar bij elkaar. Nederlands was nog wel even een "tegenvaller" op eind. Wat hem in elk geval bij de conclusie bracht dat hij de volgende keer toch eerder moest beginnen. De grote Puber ging prima, met alleen een ingecalculeerde 4 voor een boektoets van Duits. Reden? "Er was geen samenvatting online." Dat lezen heb ik opgegeven bij ze. Terwijl dat toch een hele fijne tijdsbesteding is. Helemaal voor de sabbatical die ik gaandeweg de toetsweek heel hoog op mijn verlanglijst heb gezet. Het hoeft niet ver, een rustig tuinhuisje is ook goed. Op Funda staat 't Hertenhuisje te koop. 






Reacties

Populaire posts van deze blog

Wachten en wegwezen...

Na de nodige panne met onze auto in Nederland, diverse reparaties en dus een allerlaatste check bij de garage, reden wij op een zaterdagochtend goedgemutst richting Frankrijk. Dat was het idee althans, want na iets meer dan 200 kilometer gaf de auto er de brui aan. Iets met oliedruk dit keer. Verslagen stonden we in de verzengende hitte bij een Belgische vangrail. Onwetend nog van de marathon die we moesten afleggen om onze tocht voort te kunnen zetten. Een sleepdienst bracht ons naar een desolaat stukse België waar in de wijde omtrek de totale leegte ons bij de keel greep. Tegenover de garage zat alleen een frietkot en wij vroegen ons nog af waarom in hemelsnaam op deze verlaten plek. Het antwoord volgde; uuuuuuren later. Dus... Toen we nog steeds op dezelfde plek stonden. Beide Pubers hadden intussen natuurlijk trek en staken de weg over voor wat frituurvoer. Voor de liefhebbers: je kunt hier dus een frikandel van 35 centimeter bestellen. Hoe! Ranzig! Echtgenoot voerde intussen...

Loodzware loodjes...

Met ineens twee pubers op de middelbare was het afgelopen jaar best een dingetje. Voor ons, wel te verstaan. Grote puber ging naar gymnasium 3 en kleine puber sleepte zich vol weerstand naar de brugklas. Waar de oudste altijd stijf staat van de zenuwen, is de jongste geheel gevrijwaard van stress. Juist dat geeft  ons extra kopzorg, maar dit terzijde. Standaard kwam kleine puber vaak opgewekt thuis met zijn perceptie van een toets: Het. Ging. PRI-MA! Die laatste twee vragen; daar had hij jammer genoeg geen tijd meer voor gehad. Bij vraag vier had hij de berekening een beetje | een beetje? | fout. Vraag drie was hij niet helemaal zeker van. En | jemig | vraag zeven was echt belachelijk, want dat was stof die ze niet hadden hoeven leren. Maar, overall: "Het ging dus PRI-MA!" Lol In weerwil van mijn voornemen, scrolde ik het afgelopen jaar in tweevoud als een bezetene door Magister. Met vier proefwerkweken | x twee, is dus acht op de Schaal van Ouderparticipatie! | en tus...

Wat een drive...

Zoals peuters het woord 'Neeheee!' elke dag stampvoetend bezigen, ligt bij pubers het 'Jahaaa, zohooo...' in  de mond bestorven. Ik heb er thuis twee. Plus een echtgenoot die in stilte hetzelfde denkt | en doet | en dat schiet allemaal niet op natuurlijk. Ik draag het moedig, maar wennen zal het nooit. Draai ik op de avond van terugkomst al minimaal drie wasmachines, de heren in Casa Edison vliegen na de vakantie naar WiFi en PlayStation en vlijen zich vervolgens neer op de bank. En denk ook niet dat ze halverwege kunnen stoppen met een spel op de PS. Ik vraag het weleens, maar wordt dan weggehoond door twee verontwaardigde kinderen. Nog erger is het als ik met de stofzuiger voor de tv langs loop: "Nu ben ik 'dood', omdat jij ervoor stond mam!" Data Anders wordt het als een puber zelf iets wil. Dan komt er ineens een voortvarendheid voor de dag waar je u tegen zegt. Zo had kleine Puber het op zijn heupen met voetbalspullen. Nog voor vertrek slaagd...