Alleen niet alles tegelijk. En dat is toch bar jammer, want in Casa Edison heb ik drie mannelijke exemplaren rondlopen. Hoewel...lopen? Ze zitten eigenlijk meer. Op hun luie reet, loerend op het scherm van een telefoon of een iPad. Of beide, daarover later meer. Terwijl ik als een razende helleveeg door het huis ren met een stofzuiger aan mijn ene arm, een wasmand aan de andere en tussendoor in drie grote slokken een cappuccino naar binnen giet, ligt driekwart van het gezin onderuit gezakt te 'screenen'.
Willen
Nou ligt het ook aan mij, dat geef ik onmiddellijk toe. Het feit dat ik multitaskend door de week stuiter, stimuleert de inactiviteit van mijn huisgenoten in hoge mate. Op zich wil echtgenoot namelijk best stofzuigen, "echt hoor". Alleen, zijn tijdspad matcht nooit met mijn agenda. Mijn vraag om iets te doen, impliceert 'nu' met een hele kleine uitloop naar 'snel', maar beide komen in zijn woordenboek schaars voor. Of hij vandaag (een héle ruime marge!) het gasfornuis even wil schoonmaken, betekent in zijn perceptie dat het ook morgen of overmorgen nog kan. Moeiteloos adopteren mijn zonen dit patroon. "Ruim voor het eten je Lego op" (aan duidelijke communicatie ontbreekt het me echt niet) wordt achteloos - en zonder opkijken van het scherm - beantwoord met "Ja, ja zo. Ik ben even een filmpje aan het kijken." De naar kattenpis stinkende voetbalschoenen (werkelijk, wát een walm) zie ik ook graag gelijk na de wedstrijd opgeruimd. Dat wil zeggen: eerst buiten de ergste stank verjagen en daarna in een afgesloten tas in een mand héél ver uit mijn living space. Maar oudste zoon beweert dat je het "toch amper ruikt" en dus blijven ze nog een paar uur dampend in de hal staan. Mocht je onverhoopt in een weekend bij ons aanbellen en je afvragen waarom het naar een overdosis verschraalde kattenzeik ruikt... Dat is niet omdat ik nooit schoonmaak.Kunnen
Collega N luisterde deze week begripvol naar mijn klaagzang. Instemmend hoorde ze mijn leed aan. Maar, zo zei ze, gaat er iemand dood als het een dag later gedaan wordt? Moet echt alles vandaag af? Nee, in principe niet nee. En daarbij, sinds vorig weekend heb ik weer hoop. Vanwege het enorme aanbod aan sport (op tv hoor, anders zou je er nog voor moeten opstaan ook), had echtgenoot zich achter drie schermen verschanst. Een tv, een iPad en zijn iPhone. Zie je nou wel, dacht ik. Hij kan het wel. Drie dingen tegelijk. Een man kan alles, als hij maar wil :-)
Het bewijs!
Reacties
Een reactie posten