Oké, ik beken. Ik ben zo'n ouder. Een curlingouder. Dat ik dat niet eerder kon bekennen, was domweg vanwege het feit dat ik niet wist van het bestaan. En dat het een naam had. Terwijl ik deze tak van sport toch beslist in de categorie 'écht heel stom' heb staan. Een curler is een malloot die met een überlullig bezempje de ijsbaan schoonveegt om de steen met zo min mogelijk weerstand zijn doel te laten bereiken. In het geval van ouderschap betekent dat dus zoveel mogelijk obstakels voor twee opgroeiende Pubers in Casa Edison verwijderen zodat zij de weg van de minste weerstand kunnen bewandelen. En nu las ik vandaag dat dat dus heel slecht is. Jemig!
Voorbeelden? Oh, zat! Op de dag van een proefwerk nog naar de boekhandel rennen om een NL-EN woordenboek te kopen. Omdat grote Puber vergeten was dat hij dat nodig had. Planning? Voorbereiding? De prefrontale cortex heeft deze woorden niet in het Puberwoordenboek staan. Hij kon er dus ook he-le-maal niks aan doen. Op weg naar de winkel nog vragen of hij voor de zekerheid zijn EN-NL woordenboek wel in de tas had gestopt. Voor het geval | vooruitdenken, wtf is dat? | de boekhandel out-of-stock was. Verrek zeg, best een goed idee. Ook al was dat niet de gewenste taalversie, hij kon er in elk geval iets in opzoeken. Ik had hem natuurlijk in zijn sop moeten laten gaarkoken en zonder woordenboek naar school moeten laten gaan. In datzelfde genre sleepte ik al eens bonuspunten binnen voor een extra hoofdstuk in het werkstuk over zijn Joodse roots. Terwijl grote Puber na vijftien minuten al weer voetballend in de tuin van opa rondrende, verdiepte ik mij in het verre familieverleden. Machtig interessant vond ik, maar niet voor een Puber met een sterk verminderd concentratievermogen. Dat, en een curlingouder die dit varkentje wel even zou wassen.
Datzelfde werkstuk bleek voor kleine Puber overigens gerecycled te kunnen worden. Mijn idee. Weer die curlingdrang, sorry... Na een rampzalig proefwerk kreeg hij een herkansing: maak een werkstuk over je familie. Hoppa. Dat hebben we nog in de kast liggen. Het moest er natuurlijk wel wat anders uitzien, dus ik vloog naar de winkel om de benodigde materialen te kopen. Kleine Puber bemoeide zich er zijdelings nog wel wat mee | mag dat plaatje rechts? | maar vond het al gauw goed. Hij kwam met een 10 thuis en het zweet brak hem zowaar nog uit toen de docent 'zijn' werkstuk aan alle leerlingen liet zien met de mededeling: "Jongens, als je een 10 wilt halen, moet je dit inleveren." Het hing vervolgens nog een half jaar ter inspiratie aan de muur in de klas. Maar goed, alle gekheid op een stokje. Een curlingouder is dus hartstikke slecht voor kinderen. Ze moeten tegenslag krijgen en op hun bek gaan. Vind ik moeilijk. Als curlingouder. Maar het beste voor mijn bloedjes natuurlijk. Weg met die bezem dus. Mijn goede voornemen: minder doen om meer te bereiken. Ik sluit niet uit dat ook ik nog weleens op mijn bek zal gaan. Het ijs is tenslotte glad.
Woordenboek
Voorbeelden? Oh, zat! Op de dag van een proefwerk nog naar de boekhandel rennen om een NL-EN woordenboek te kopen. Omdat grote Puber vergeten was dat hij dat nodig had. Planning? Voorbereiding? De prefrontale cortex heeft deze woorden niet in het Puberwoordenboek staan. Hij kon er dus ook he-le-maal niks aan doen. Op weg naar de winkel nog vragen of hij voor de zekerheid zijn EN-NL woordenboek wel in de tas had gestopt. Voor het geval | vooruitdenken, wtf is dat? | de boekhandel out-of-stock was. Verrek zeg, best een goed idee. Ook al was dat niet de gewenste taalversie, hij kon er in elk geval iets in opzoeken. Ik had hem natuurlijk in zijn sop moeten laten gaarkoken en zonder woordenboek naar school moeten laten gaan. In datzelfde genre sleepte ik al eens bonuspunten binnen voor een extra hoofdstuk in het werkstuk over zijn Joodse roots. Terwijl grote Puber na vijftien minuten al weer voetballend in de tuin van opa rondrende, verdiepte ik mij in het verre familieverleden. Machtig interessant vond ik, maar niet voor een Puber met een sterk verminderd concentratievermogen. Dat, en een curlingouder die dit varkentje wel even zou wassen.
Werkstuk
Datzelfde werkstuk bleek voor kleine Puber overigens gerecycled te kunnen worden. Mijn idee. Weer die curlingdrang, sorry... Na een rampzalig proefwerk kreeg hij een herkansing: maak een werkstuk over je familie. Hoppa. Dat hebben we nog in de kast liggen. Het moest er natuurlijk wel wat anders uitzien, dus ik vloog naar de winkel om de benodigde materialen te kopen. Kleine Puber bemoeide zich er zijdelings nog wel wat mee | mag dat plaatje rechts? | maar vond het al gauw goed. Hij kwam met een 10 thuis en het zweet brak hem zowaar nog uit toen de docent 'zijn' werkstuk aan alle leerlingen liet zien met de mededeling: "Jongens, als je een 10 wilt halen, moet je dit inleveren." Het hing vervolgens nog een half jaar ter inspiratie aan de muur in de klas. Maar goed, alle gekheid op een stokje. Een curlingouder is dus hartstikke slecht voor kinderen. Ze moeten tegenslag krijgen en op hun bek gaan. Vind ik moeilijk. Als curlingouder. Maar het beste voor mijn bloedjes natuurlijk. Weg met die bezem dus. Mijn goede voornemen: minder doen om meer te bereiken. Ik sluit niet uit dat ook ik nog weleens op mijn bek zal gaan. Het ijs is tenslotte glad.
Zo herkenbaar mijn pubers zijn al 17 en 20 en doe het ook nog steeds. Zijn toch je kindjes terwijl zij er niet beter van worden.
BeantwoordenVerwijderenJa ik trap er ook elke weer in :-)
BeantwoordenVerwijderen