Doorgaan naar hoofdcontent

Cum laude...?

Puber mag dan fysiek iedere dag naar de middelbare school zijn gegaan, qua inspanning hebben wij ook een jaar 'voortgezet' achter de kiezen. Man, man! We liepen stuk op een lange marathon van proefwerkschema's, huiswerk en overhoringen. En daarmee waren we er niet. Presentaties, pecha kucha's en werkstukken moesten ook gemaakt worden. Dat je bijvoorbeeld een boek leest en dat leuk samenvat, met een paar plaatjes... Zoiets. Maar Puber snapt bar weinig van dingen die zich niet op een scherm afspelen en deze onderdelen werden liefdevol naar 5 voor 12 doorgeschoven. Waarna ik dan maar weer de helpende hand bood. Zo heb ik toch mooi een 8 voor godsdienst naar binnen gesleept.  


Lijden


Een Puber op de middelbare; je loopt voor minder op je tandvlees. Niet in de laatste plaats omdat ik na een dag werken meer dan eens bij de voordeur al werd ontboden door een opgejaagd kind. Met je jas nog aan: "Mam! Kun jij nú helpen met Nederlands?" Geen kattepis hoor na een dag kantoorgekkigheid ("Of is het kattenpis? Ma-haaaam..."?). 
Met frisse tegenzin worstelden we ons dus samen door persoonsvorm, onderwerp en het (vaak letterlijk!) lijdend voorwerp. Vol gruwel schoof ik de wiskundeboeken richting echtgenoot: "Dit snapte ik vroeger al niet en op mijn 47ste ga ik het ook niet meer leren." Eensgezind trokken we Puber meermaals uit de put als hij zuchtend zeurde dat het allemaal "écht te veel was". Zijn klaagzang werd standaard afgesloten met een cynisch advies aan Spruit om nog maar flink te genieten van de basisschool. Immers "daar hoef je dus echt geen reet te doen".


Lof


Met nog een proefwerkweek voor de boeg en het vooruitzicht op 8 weken vakantie (!), ronden we het eerste jaar bijna af. En eerlijk is eerlijk: hij heeft het supergoed gedaan. Alle lof. Voor Puber gloort het vooruitzicht van misschien doorstromen naar het gymnasium. Waar hij overigens nog niet laaiend enthousiast over is: "Wat moet ik met Grieks en Latijn?" Ik doe moedige pogingen om 'nut en leuk' aan de man te brengen, maar het wil nog niet zo vlotten. Mij lijkt het wel geinig. Als ik dan toch het halve schoolprogramma vanaf de zijlijn volg, dan maar twee nieuwe talen erbij. Dat ik op het eind van de rit ook een beetje cum laude afstudeer. Latijns: cum=met, laus=lof 'met lof'. Heb ik deze week geleerd. Echt leuk! Nu nog uitvogelen hoe ik Puber zo ver krijg.



De slag bij Marathon in Casa Edison ;-)

Reacties

Populaire posts van deze blog

Wachten en wegwezen...

Na de nodige panne met onze auto in Nederland, diverse reparaties en dus een allerlaatste check bij de garage, reden wij op een zaterdagochtend goedgemutst richting Frankrijk. Dat was het idee althans, want na iets meer dan 200 kilometer gaf de auto er de brui aan. Iets met oliedruk dit keer. Verslagen stonden we in de verzengende hitte bij een Belgische vangrail. Onwetend nog van de marathon die we moesten afleggen om onze tocht voort te kunnen zetten. Een sleepdienst bracht ons naar een desolaat stukse België waar in de wijde omtrek de totale leegte ons bij de keel greep. Tegenover de garage zat alleen een frietkot en wij vroegen ons nog af waarom in hemelsnaam op deze verlaten plek. Het antwoord volgde; uuuuuuren later. Dus... Toen we nog steeds op dezelfde plek stonden. Beide Pubers hadden intussen natuurlijk trek en staken de weg over voor wat frituurvoer. Voor de liefhebbers: je kunt hier dus een frikandel van 35 centimeter bestellen. Hoe! Ranzig! Echtgenoot voerde intussen...

Loodzware loodjes...

Met ineens twee pubers op de middelbare was het afgelopen jaar best een dingetje. Voor ons, wel te verstaan. Grote puber ging naar gymnasium 3 en kleine puber sleepte zich vol weerstand naar de brugklas. Waar de oudste altijd stijf staat van de zenuwen, is de jongste geheel gevrijwaard van stress. Juist dat geeft  ons extra kopzorg, maar dit terzijde. Standaard kwam kleine puber vaak opgewekt thuis met zijn perceptie van een toets: Het. Ging. PRI-MA! Die laatste twee vragen; daar had hij jammer genoeg geen tijd meer voor gehad. Bij vraag vier had hij de berekening een beetje | een beetje? | fout. Vraag drie was hij niet helemaal zeker van. En | jemig | vraag zeven was echt belachelijk, want dat was stof die ze niet hadden hoeven leren. Maar, overall: "Het ging dus PRI-MA!" Lol In weerwil van mijn voornemen, scrolde ik het afgelopen jaar in tweevoud als een bezetene door Magister. Met vier proefwerkweken | x twee, is dus acht op de Schaal van Ouderparticipatie! | en tus...

Wat een drive...

Zoals peuters het woord 'Neeheee!' elke dag stampvoetend bezigen, ligt bij pubers het 'Jahaaa, zohooo...' in  de mond bestorven. Ik heb er thuis twee. Plus een echtgenoot die in stilte hetzelfde denkt | en doet | en dat schiet allemaal niet op natuurlijk. Ik draag het moedig, maar wennen zal het nooit. Draai ik op de avond van terugkomst al minimaal drie wasmachines, de heren in Casa Edison vliegen na de vakantie naar WiFi en PlayStation en vlijen zich vervolgens neer op de bank. En denk ook niet dat ze halverwege kunnen stoppen met een spel op de PS. Ik vraag het weleens, maar wordt dan weggehoond door twee verontwaardigde kinderen. Nog erger is het als ik met de stofzuiger voor de tv langs loop: "Nu ben ik 'dood', omdat jij ervoor stond mam!" Data Anders wordt het als een puber zelf iets wil. Dan komt er ineens een voortvarendheid voor de dag waar je u tegen zegt. Zo had kleine Puber het op zijn heupen met voetbalspullen. Nog voor vertrek slaagd...