Het advies om zoveel mogelijk thuis te blijven, is aan mij in elk geval goed besteed. Niet alleen omdat het gevraagd wordt, maar nog veel meer omdat ik schijtchagrijnig word van mensen die 1,5 meter maar verdomd moeilijk vinden. Wat dat betreft scheidt corona het kaf van het koren. Mensen die geen afstand houden en zemelend hun kar door het gangpad duwen. En mensen die het ook niet leuk vinden, maar zich inspannen om er het beste van te maken. Zoals ik. Sudderende ergernis wordt meer en meer een oplaaiende allergie. Gisteren nog. Een briesende oma kafferde een piepjonge vakkenvuller uit die met z'n voorraad in háár weg stond.
Asociaal
Hij keek me hulpeloos aan en had het fatsoen er niet op te reageren. Nog maar een week geleden keek ik net zo vragend toen een opaatje het nodig vond om vlak voor m'n neus langs te scheren. Nu stond hij 10 seconden eerder bij een kassa. Toen ik vroeg of hij 1,5 meter afstand wilde houden, werd me de huid vol gescholden. Waarom ik zo asociaal braaf stond te wachten achter de plakstreep? Dat was min of meer zijn strekking. Bij de drogist: 'Waarom staan we hier buiten te wachten, wat een onzin zeg!' Bij de supermarkt: boodschappen op de band plaatsen terwijl die van mij er nog op liggen. Omdat ik netjes wacht tot degene voor mij klaar is. Echt mensen, die 'Volgende klant'-bordjes héb je nu niet nodig. Wacht gewoon totdat er betaald en ingepakt is en dan ben jij aan de beurt. Dat is toch niet zo moeilijk?
Aardig
Naast het coronavirus heeft een deel van ons land ineens vreselijk veel last van 1,5-meterdyscalculie, zo lijkt het. Natuurlijk is het passen en meten en vinden we het allemaal lastig, maar er is een groep mensen die kennelijk denkt dat corona op hen geen vat krijgt. Zij maaien rustig voor je neus een half brood weg en rijden nog net niet over je tenen met hun winkelkar. Ik word er behalve chagrijnig ook een beetje moedeloos van. En denk hele lelijke dingen, die ik niet hardop zeg. Gelukkig kom ik ook aardige mensen tegen. Met een manke knie loop ik wat langzamer en hoe fijn is het als iemand zegt: "Doe maar rustig aan, geen haast." "Oh, ga jij linksom dit pad in, dan neem ik het andere gangpad." Zie je wel, zo moeilijk is het toch niet? Niet voor mensen die verstandig zijn en zich houden aan de richtlijnen. En voor de rest geldt: blijf gewoon áchter de streep. Dat je niet kunt rekenen, wil niet zeggen dat je geen rekening kunt houden met een ander.
Reacties
Een reactie posten