Doorgaan naar hoofdcontent

Het zonnetje in huis...

"Maaaaaaám. Weet jij hoe ik weer wat motivatie kan krijgen voor school?" Jemig! Waarom altijd van die lastige vragen vlak voor het naar bed gaan. Waar ik óók geen antwoord op heb. Puber zit in een dipje. Een Dikke Dip, eigenlijk. Het is te veel, te stom, te moeilijk of alledrie. En de hele wereld is tégen hem. Altijd. Dat is vermoeiend. Erg vermoeiend... Voor hem, maar onze gemoedstoestand neemt soms ook uitgeputte vormen aan. Man, man, bekaf word je er van. 

Sunshine 

"Paaaaaaáp. Leg even uit wat hier staat." Voor een stukje beeldvorming: echtgenoot staat in de keuken en Puber zit in de woonkamer aan tafel. Te zuchten en te pruilen boven zijn huiswerk. De vraag impliceert dat echtgenoot subiet alle potten en pannen uit zijn jatten laat vallen om zich direct naar onze 'zonnestraal-in-huis' te spoeden. Of: 1 sneakerzool op de deurmat hebben staan en door een gejaagde Puber in de hal worden opgewacht: "Kun je me nú overhoren." Allemachtig. Voor een proefwerk over drie dagen.

Staking

Echtgenoot vroeg Puber dus om even naar hem te komen. En dat was echt heel stom van hem. Onvergeeflijk. Wat een rund ben je dan als vader. Puber werd boos. Goh! Weer eens. Hoezo kom jij mij niet gelijk helpen als ik het vraag|zeg (kies maar). Hoezo moet ik naar jou toe komen. Hoezo moet ik nou mijn excuses aan jou aanbieden. Ik doe normaal, jíj doet stom! Het moet gezegd: echtgenoot bleef rustig. De verbale strijd werd daarna nog een dik uur woordeloos voortgezet. Met een Puber stampvoetend in de gang en een kokende echtgenoot in de keuken. Spruit vroeg zich stilletjes af wie aan het langste eind ging trekken. Met het eten dampend op de tafel werd het uiteindelijk een staakt-het-vuren. Puber schoof mokkend aan tafel, zanikte dat de vis te droog was en schoof als een onbehouwen boer zijn sla naar binnen. Zijn tafelmanieren laten nog wat te wensen over - soms -, maar daarover hebben we het vanavond maar niet gehad. Wij schatten zo in dat dit niet zou bijdragen aan de gezelligheid. We snappen soms heus nog wel hoe moeilijk het allemaal is voor een Puber. 

PS We liggen er vroeg in vanavond, denk ik...





 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Wachten en wegwezen...

Na de nodige panne met onze auto in Nederland, diverse reparaties en dus een allerlaatste check bij de garage, reden wij op een zaterdagochtend goedgemutst richting Frankrijk. Dat was het idee althans, want na iets meer dan 200 kilometer gaf de auto er de brui aan. Iets met oliedruk dit keer. Verslagen stonden we in de verzengende hitte bij een Belgische vangrail. Onwetend nog van de marathon die we moesten afleggen om onze tocht voort te kunnen zetten. Een sleepdienst bracht ons naar een desolaat stukse België waar in de wijde omtrek de totale leegte ons bij de keel greep. Tegenover de garage zat alleen een frietkot en wij vroegen ons nog af waarom in hemelsnaam op deze verlaten plek. Het antwoord volgde; uuuuuuren later. Dus... Toen we nog steeds op dezelfde plek stonden. Beide Pubers hadden intussen natuurlijk trek en staken de weg over voor wat frituurvoer. Voor de liefhebbers: je kunt hier dus een frikandel van 35 centimeter bestellen. Hoe! Ranzig! Echtgenoot voerde intussen...
Een reactie posten
Blog lezen »

Loodzware loodjes...

Met ineens twee pubers op de middelbare was het afgelopen jaar best een dingetje. Voor ons, wel te verstaan. Grote puber ging naar gymnasium 3 en kleine puber sleepte zich vol weerstand naar de brugklas. Waar de oudste altijd stijf staat van de zenuwen, is de jongste geheel gevrijwaard van stress. Juist dat geeft  ons extra kopzorg, maar dit terzijde. Standaard kwam kleine puber vaak opgewekt thuis met zijn perceptie van een toets: Het. Ging. PRI-MA! Die laatste twee vragen; daar had hij jammer genoeg geen tijd meer voor gehad. Bij vraag vier had hij de berekening een beetje | een beetje? | fout. Vraag drie was hij niet helemaal zeker van. En | jemig | vraag zeven was echt belachelijk, want dat was stof die ze niet hadden hoeven leren. Maar, overall: "Het ging dus PRI-MA!" Lol In weerwil van mijn voornemen, scrolde ik het afgelopen jaar in tweevoud als een bezetene door Magister. Met vier proefwerkweken | x twee, is dus acht op de Schaal van Ouderparticipatie! | en tus...
Een reactie posten
Blog lezen »

Wat een drive...

Zoals peuters het woord 'Neeheee!' elke dag stampvoetend bezigen, ligt bij pubers het 'Jahaaa, zohooo...' in  de mond bestorven. Ik heb er thuis twee. Plus een echtgenoot die in stilte hetzelfde denkt | en doet | en dat schiet allemaal niet op natuurlijk. Ik draag het moedig, maar wennen zal het nooit. Draai ik op de avond van terugkomst al minimaal drie wasmachines, de heren in Casa Edison vliegen na de vakantie naar WiFi en PlayStation en vlijen zich vervolgens neer op de bank. En denk ook niet dat ze halverwege kunnen stoppen met een spel op de PS. Ik vraag het weleens, maar wordt dan weggehoond door twee verontwaardigde kinderen. Nog erger is het als ik met de stofzuiger voor de tv langs loop: "Nu ben ik 'dood', omdat jij ervoor stond mam!" Data Anders wordt het als een puber zelf iets wil. Dan komt er ineens een voortvarendheid voor de dag waar je u tegen zegt. Zo had kleine Puber het op zijn heupen met voetbalspullen. Nog voor vertrek slaagd...
Een reactie posten
Blog lezen »