Doorgaan naar hoofdcontent

Barre tijden...

Als je denkt dat jij het zwaar hebt, dan biedt een beetje reflectie broodnodige troost. Ik vroeg aan andere indoor ouders hoe zij de dagen in gedwongen setting met hun kroost doorbrengen. Draai die input om en er is maar een conclusie: dit zijn ook barre tijden voor Pubers mensen. Ouders die spontaan aanboden om als 'papa en mama van' aan te sluiten bij de virtuele klas. Handig om de schoolprestaties te monitoren, zeker. Maar deze Puber kreeg klotsende oksels van het idee en vreesde voor de rest van het jaar een 'sociale lockdown' van haar klasgenoten. Ze was net een beetje bekomen van de schrik dat ze "weken!" met haar ouders onder een dak moest doorbrengen. Iemand suggereerde snoep als zoethouder. Een verleidelijk idee, maar dat proberen we hier juist een beetje in te dammen. Dat gevreet loopt toch al de spuigaten uit. Ook dit even vanuit 'kindbeleving': normaal snaai je de kast toezichtloos leeg, nu heb je verdorie de hele dag ouders op je hakken staan.

Behoefte

Een ander 'medicijn' dat me in de schoot geworpen werd, was een Puber die uitslaapt tot 11 uur | vooruit, moet kunnen | en daarna drie (!) uur online onderwijs doet in zijn kamer. Dat laatste kan ik niet controleren, maar laten we uitgaan van te goeder trouw. Ik overweeg nu dagelijks een virtueel bezoek aan dit huishouden, zodat mijn twee Pubers zich kunnen optrekken aan deze ijver. Misschien voelen meer ouders deze behoefte? Dan stel ik voor dat we in Teams elke dag even aanhaken ('Is iedereen er, wie missen we nog?). Bijkomend voordeel van het uitslapen was bovendien dat de koelkast niet voor het middaguur geplunderd werd. Zo had ik het nog niet bekeken toen ik het 'we-blijven-gewoon-ons-normale-ritme-volgen-jongens' de huiskamer in slingerde. Ik parkeer deze toch even.

Balans

Vol bewondering hoorde ik dat er ouders zijn die geen PlayStation hebben. Wij hadden jaren geleden ook onze poot stijf moeten houden, maar gedane zaken nemen geen keer. Hoe zit het met de gemiddelde speeltijd van Pubers? Ook hier geldt dat buitenshuis werkende ouders voor Pubers een zegening zijn. Het scheelt een hoop gezeik, want er wordt wat afgehannest met onze screenagers. Wij waren het getier over de PS zat en gingen door de knieën voor Netflix. Sorry, sorry, hier hielden wij onze rug niet recht. Het slappe excuus: een film kijken is voor iedereen in huis rustgevender. Dan de pedagogische uitdaging hoe je een koter een beetje gemotiveerd houdt krijgt. Onze inspanningen zijn in elk geval een zeer hinderlijke onderbreking van hun dag. Ik ben nog zoekende naar balans (tips zijn welkom). Week twee #stayhome gaat morgen begonnen, we gaan er weer tegenaan. Ouders: keep up the good spirit en denk maar zo I #lovemykids. Pubers: #weeslief voor je ouders. En blijf gezond allemaal. 
Het bureau van een Puber die thuis leert... 
Is dat een styluspen in de vorm van een lipgloss trouwens? Die wil ik ook. 
Foto: Esther Dob

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Wachten en wegwezen...

Na de nodige panne met onze auto in Nederland, diverse reparaties en dus een allerlaatste check bij de garage, reden wij op een zaterdagochtend goedgemutst richting Frankrijk. Dat was het idee althans, want na iets meer dan 200 kilometer gaf de auto er de brui aan. Iets met oliedruk dit keer. Verslagen stonden we in de verzengende hitte bij een Belgische vangrail. Onwetend nog van de marathon die we moesten afleggen om onze tocht voort te kunnen zetten. Een sleepdienst bracht ons naar een desolaat stukse België waar in de wijde omtrek de totale leegte ons bij de keel greep. Tegenover de garage zat alleen een frietkot en wij vroegen ons nog af waarom in hemelsnaam op deze verlaten plek. Het antwoord volgde; uuuuuuren later. Dus... Toen we nog steeds op dezelfde plek stonden. Beide Pubers hadden intussen natuurlijk trek en staken de weg over voor wat frituurvoer. Voor de liefhebbers: je kunt hier dus een frikandel van 35 centimeter bestellen. Hoe! Ranzig! Echtgenoot voerde intussen...
Een reactie posten
Blog lezen »

Loodzware loodjes...

Met ineens twee pubers op de middelbare was het afgelopen jaar best een dingetje. Voor ons, wel te verstaan. Grote puber ging naar gymnasium 3 en kleine puber sleepte zich vol weerstand naar de brugklas. Waar de oudste altijd stijf staat van de zenuwen, is de jongste geheel gevrijwaard van stress. Juist dat geeft  ons extra kopzorg, maar dit terzijde. Standaard kwam kleine puber vaak opgewekt thuis met zijn perceptie van een toets: Het. Ging. PRI-MA! Die laatste twee vragen; daar had hij jammer genoeg geen tijd meer voor gehad. Bij vraag vier had hij de berekening een beetje | een beetje? | fout. Vraag drie was hij niet helemaal zeker van. En | jemig | vraag zeven was echt belachelijk, want dat was stof die ze niet hadden hoeven leren. Maar, overall: "Het ging dus PRI-MA!" Lol In weerwil van mijn voornemen, scrolde ik het afgelopen jaar in tweevoud als een bezetene door Magister. Met vier proefwerkweken | x twee, is dus acht op de Schaal van Ouderparticipatie! | en tus...
Een reactie posten
Blog lezen »

Wat een drive...

Zoals peuters het woord 'Neeheee!' elke dag stampvoetend bezigen, ligt bij pubers het 'Jahaaa, zohooo...' in  de mond bestorven. Ik heb er thuis twee. Plus een echtgenoot die in stilte hetzelfde denkt | en doet | en dat schiet allemaal niet op natuurlijk. Ik draag het moedig, maar wennen zal het nooit. Draai ik op de avond van terugkomst al minimaal drie wasmachines, de heren in Casa Edison vliegen na de vakantie naar WiFi en PlayStation en vlijen zich vervolgens neer op de bank. En denk ook niet dat ze halverwege kunnen stoppen met een spel op de PS. Ik vraag het weleens, maar wordt dan weggehoond door twee verontwaardigde kinderen. Nog erger is het als ik met de stofzuiger voor de tv langs loop: "Nu ben ik 'dood', omdat jij ervoor stond mam!" Data Anders wordt het als een puber zelf iets wil. Dan komt er ineens een voortvarendheid voor de dag waar je u tegen zegt. Zo had kleine Puber het op zijn heupen met voetbalspullen. Nog voor vertrek slaagd...
Een reactie posten
Blog lezen »