Doorgaan naar hoofdcontent

Corona, is dat geen vakantie dan...?

Of ik direct even een Netflix-account wilde regelen. De PlayStation: die kon maar het beste verhuizen naar de slaapkamer. Onder het mom "dan hebben jullie er ook geen last van". En leren voor school was natuurlijk to-ta-le onzin! Kleine Puber voorzag een walhalla aan mogelijkheden om de opgelegde corona-quarantaine zo plezierig mogelijk door te brengen. Nou wil ik niet altijd spelbreker zijn, maar deze utopie moest wel gelijk de kop ingedrukt worden. Dus: op tijd je bed uit, ontbijten, aankleden. Oh en hygiëne... Kan ook echt geen kwaad jongens. Onbegrip en ongeloof volgden.

Verveling

Beide Pubers hielden al een week nauwgezet het nieuws bij. Primair alleen om te horen of de scholen dicht zouden gaan. Een vakantie gloorde aan hun horizon. En | nog mooier | de proefwerkweek zou misschien wel komen te vervallen. De langverwachte mededeling op zondag werd dus met gejuich ontvangen. Het eerdere "onrecht" dat ze wel naar school moesten terwijl de voetbalcompetitie en -training al stilgelegd waren, werd eindelijk rechtgezet. Bij mij brak het klamme zweet uit! Drie weken lang twee hangjongeren in huis die van verveling niet meer weten wat ze moeten uitvreten, resulterend in 'dan maar niks doen'. Hier was een ijzeren hand nodig. 

Vervelend

Dus nee, hier (nog) geen Netflix. En nee, die PlayStation gaat niet naar de slaapkamer. Afspreken met vrienden, verdorie ook geen goed idee. Opgewekt maande ik om het beste beentje voor te zetten. Ga alvast leren voor school ("stom"). Verzin samen iets leuks om de tijd door te brengen ("wat dan?!"). En misschien | hou de verwachtingen realistisch mensen! | kun je hier en daar wat helpen in huis. Het was tegen dovemansoren. Kleine Puber zuchtte na de eerste dag dat "het op deze manier een he-le! vervelende periode ging worden". Nadat we dat net weer een beetje pedagogisch rechtgetrokken hadden, volgde mail van school. De proefwerken gingen - in aangepaste vorm - gewoon door. Ben je toch uitgeluld als ouder. Maar goed, laten we dag positief afsluiten. Kleine Puber liet zich paaien en toverde samen met Echtgenoot een maaltijd op tafel. Zonder morren werd de tafel daarna afgeruimd. Hij had zeer empathisch maar 1 brood gekocht; anders hadden andere mensen misschien niets. We leven allemaal nog. Gezond, en dat is het belangrijkste. Morgen weer een nieuwe indoor dag. Eens kijken of de schoolboeken open gaan.
PS Mobiele telefoon van de Kleine Puber is ook nog eens stuk.


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Wachten en wegwezen...

Na de nodige panne met onze auto in Nederland, diverse reparaties en dus een allerlaatste check bij de garage, reden wij op een zaterdagochtend goedgemutst richting Frankrijk. Dat was het idee althans, want na iets meer dan 200 kilometer gaf de auto er de brui aan. Iets met oliedruk dit keer. Verslagen stonden we in de verzengende hitte bij een Belgische vangrail. Onwetend nog van de marathon die we moesten afleggen om onze tocht voort te kunnen zetten. Een sleepdienst bracht ons naar een desolaat stukse België waar in de wijde omtrek de totale leegte ons bij de keel greep. Tegenover de garage zat alleen een frietkot en wij vroegen ons nog af waarom in hemelsnaam op deze verlaten plek. Het antwoord volgde; uuuuuuren later. Dus... Toen we nog steeds op dezelfde plek stonden. Beide Pubers hadden intussen natuurlijk trek en staken de weg over voor wat frituurvoer. Voor de liefhebbers: je kunt hier dus een frikandel van 35 centimeter bestellen. Hoe! Ranzig! Echtgenoot voerde intussen...
Een reactie posten
Blog lezen »

Loodzware loodjes...

Met ineens twee pubers op de middelbare was het afgelopen jaar best een dingetje. Voor ons, wel te verstaan. Grote puber ging naar gymnasium 3 en kleine puber sleepte zich vol weerstand naar de brugklas. Waar de oudste altijd stijf staat van de zenuwen, is de jongste geheel gevrijwaard van stress. Juist dat geeft  ons extra kopzorg, maar dit terzijde. Standaard kwam kleine puber vaak opgewekt thuis met zijn perceptie van een toets: Het. Ging. PRI-MA! Die laatste twee vragen; daar had hij jammer genoeg geen tijd meer voor gehad. Bij vraag vier had hij de berekening een beetje | een beetje? | fout. Vraag drie was hij niet helemaal zeker van. En | jemig | vraag zeven was echt belachelijk, want dat was stof die ze niet hadden hoeven leren. Maar, overall: "Het ging dus PRI-MA!" Lol In weerwil van mijn voornemen, scrolde ik het afgelopen jaar in tweevoud als een bezetene door Magister. Met vier proefwerkweken | x twee, is dus acht op de Schaal van Ouderparticipatie! | en tus...
Een reactie posten
Blog lezen »

Wat een drive...

Zoals peuters het woord 'Neeheee!' elke dag stampvoetend bezigen, ligt bij pubers het 'Jahaaa, zohooo...' in  de mond bestorven. Ik heb er thuis twee. Plus een echtgenoot die in stilte hetzelfde denkt | en doet | en dat schiet allemaal niet op natuurlijk. Ik draag het moedig, maar wennen zal het nooit. Draai ik op de avond van terugkomst al minimaal drie wasmachines, de heren in Casa Edison vliegen na de vakantie naar WiFi en PlayStation en vlijen zich vervolgens neer op de bank. En denk ook niet dat ze halverwege kunnen stoppen met een spel op de PS. Ik vraag het weleens, maar wordt dan weggehoond door twee verontwaardigde kinderen. Nog erger is het als ik met de stofzuiger voor de tv langs loop: "Nu ben ik 'dood', omdat jij ervoor stond mam!" Data Anders wordt het als een puber zelf iets wil. Dan komt er ineens een voortvarendheid voor de dag waar je u tegen zegt. Zo had kleine Puber het op zijn heupen met voetbalspullen. Nog voor vertrek slaagd...
Een reactie posten
Blog lezen »