Doorgaan naar hoofdcontent

Dag #vier…

Zo’n PlayStation gaat op den duur toch vervelen? Hij draait hier corona-overuren en dat klereding hangt me mijlenver de keel uit. Gelukkig is er digitaal onderwijs en verscheen er ook op een andere manier ineens hoop aan de horizon. Twee Pubers kregen het op de derde indoor dag op hun heupen en maakten plannen om te gaan hardlopen. Dat soort initiatieven bloeden hier wel vaker dood, dus ik besteedde er geen aandacht aan. Zij ook niet. Vanochtend moest het dus inééns gebeuren, maar bleek er nog het nodige aan de voorbereiding te schorten. Vinden Echtgenoot en ik: bloedirritant.

Visueel

“Heb jij nog gymschoenen? Die van mij zijn stuk.” Had je daar gisteren niet mee kunnen komen? Waarom heb je dat überhaupt niet gezegd, dan hadden we nieuwe kunnen kopen. Aan Echtgenoot: "Waar ligt jouw thermobroek?" Aan mij: "Heb jij zo’n ding wat ik op mijn arm kan doen om mijn telefoon in te stoppen?” Moet dat nu (zelf aan het werk)?! Je hebt gisteren de godganse dag op je kont gelegen. No worries, kleine Puber ging zelf wel zoeken. Visueel ziet zoeken er zo uit: manden pakken en alles eruit smijten. Natuurlijk kon hij niets vinden. Hij ging wel naar boven in mijn kast kijken. Eh vriend, ik loop zelf wel ($#%&* laptop aan de kant). Anders ben ik over een jaar nog spullen kwijt die jij achteloos ergens anders terug stopt. Ook daar: geen ‘ding’.

Verbaal

Naar de hal achter dan, om daar twee kratten leeg te kieperen. Ik weet niet hoe het bij jullie thuis gaat, maar mijn twee Pubers moeten opvallend vaak op hetzelfde moment op dezelfde plek zijn. Dus de een zoekt, en de ander klettert onbeholpen de douchedeur open. Botsing. Ook verbaal. Het lukte me niet… tot honderd tellen. En gaf ze een veeg uit de pan. Als jullie nog even wachten, hoef je helemaal niet meer te gaan hardlopen. Dan zit je verplicht 24 uur per dag in huis. Wegwezen nu! Na een klein uurtje kwamen ze uitgeraasd terug. Dat lopen was best lekker, maar fietsen leek ze nog leuker. Moet alleen wel eerst de fiets van Echtgenoot gerepareerd worden. Dat lijkt me voor vandaag een mooi klusje om bij te helpen. Indoor. En daarna koken. Bedden verschonen. 

We zitten heel veel binnen. Alleen voor noodzakelijke boodschappen steek ik mijn hoofd buiten de deur en zolang het nog mag, laat ik twee Pubers wel een uurtje buiten bewegen. Hoe doen jullie dat met kinderen in huis? Wie heeft nog tips voor sporten in je woonkamer?


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Wachten en wegwezen...

Na de nodige panne met onze auto in Nederland, diverse reparaties en dus een allerlaatste check bij de garage, reden wij op een zaterdagochtend goedgemutst richting Frankrijk. Dat was het idee althans, want na iets meer dan 200 kilometer gaf de auto er de brui aan. Iets met oliedruk dit keer. Verslagen stonden we in de verzengende hitte bij een Belgische vangrail. Onwetend nog van de marathon die we moesten afleggen om onze tocht voort te kunnen zetten. Een sleepdienst bracht ons naar een desolaat stukse België waar in de wijde omtrek de totale leegte ons bij de keel greep. Tegenover de garage zat alleen een frietkot en wij vroegen ons nog af waarom in hemelsnaam op deze verlaten plek. Het antwoord volgde; uuuuuuren later. Dus... Toen we nog steeds op dezelfde plek stonden. Beide Pubers hadden intussen natuurlijk trek en staken de weg over voor wat frituurvoer. Voor de liefhebbers: je kunt hier dus een frikandel van 35 centimeter bestellen. Hoe! Ranzig! Echtgenoot voerde intussen...
Een reactie posten
Blog lezen »

Loodzware loodjes...

Met ineens twee pubers op de middelbare was het afgelopen jaar best een dingetje. Voor ons, wel te verstaan. Grote puber ging naar gymnasium 3 en kleine puber sleepte zich vol weerstand naar de brugklas. Waar de oudste altijd stijf staat van de zenuwen, is de jongste geheel gevrijwaard van stress. Juist dat geeft  ons extra kopzorg, maar dit terzijde. Standaard kwam kleine puber vaak opgewekt thuis met zijn perceptie van een toets: Het. Ging. PRI-MA! Die laatste twee vragen; daar had hij jammer genoeg geen tijd meer voor gehad. Bij vraag vier had hij de berekening een beetje | een beetje? | fout. Vraag drie was hij niet helemaal zeker van. En | jemig | vraag zeven was echt belachelijk, want dat was stof die ze niet hadden hoeven leren. Maar, overall: "Het ging dus PRI-MA!" Lol In weerwil van mijn voornemen, scrolde ik het afgelopen jaar in tweevoud als een bezetene door Magister. Met vier proefwerkweken | x twee, is dus acht op de Schaal van Ouderparticipatie! | en tus...
Een reactie posten
Blog lezen »

Wat een drive...

Zoals peuters het woord 'Neeheee!' elke dag stampvoetend bezigen, ligt bij pubers het 'Jahaaa, zohooo...' in  de mond bestorven. Ik heb er thuis twee. Plus een echtgenoot die in stilte hetzelfde denkt | en doet | en dat schiet allemaal niet op natuurlijk. Ik draag het moedig, maar wennen zal het nooit. Draai ik op de avond van terugkomst al minimaal drie wasmachines, de heren in Casa Edison vliegen na de vakantie naar WiFi en PlayStation en vlijen zich vervolgens neer op de bank. En denk ook niet dat ze halverwege kunnen stoppen met een spel op de PS. Ik vraag het weleens, maar wordt dan weggehoond door twee verontwaardigde kinderen. Nog erger is het als ik met de stofzuiger voor de tv langs loop: "Nu ben ik 'dood', omdat jij ervoor stond mam!" Data Anders wordt het als een puber zelf iets wil. Dan komt er ineens een voortvarendheid voor de dag waar je u tegen zegt. Zo had kleine Puber het op zijn heupen met voetbalspullen. Nog voor vertrek slaagd...
Een reactie posten
Blog lezen »